Η Παιδεία «συρρικνώνεται» και μαζί της ολόκληρη η ελληνική κοινωνία
-
Εμφανίσεις: 834
Η Ελλάδα διέρχεται την πιο σοβαρή πολιτική, κοινωνική και δημοσιονομική κρίση της σύγχρονης ιστορίας της. Παράλληλα την πιο σοβαρή κρίση διέρχεται δυστυχώς και ο τομέας της παιδείας ο οποίος καθημερινά «συρρικνώνεται» σε όλα τα επίπεδα. .
Δυστυχώς γυρίσαμε πολλά χρόνια πίσω και στην εκπαίδευση. Το εκπαιδευτικό σύστημα αποτελεί το βασικότερο θεσμό κοινωνικοποίησης, που διαθέτει το κράτος και μπορεί να παίξει ιδιαίτερο ρόλο για την ανάπτυξη της και την έξοδο από την κρίση.
Πυλώνας του εκπαιδευτικού συστήματος παραμένει οεκπαιδευτικός του οποίου η εκπαίδευση και η επιμόρφωσηακολούθησε μέχρι σήμερα άναρχες, αποσπασματικές και ανεπίκαιρες λογικές. Λογικές που ενώ κόστιζαν πολύ χρόνο και κόπο στους εκπαιδευτικούς αλλά και πολλά χρήματα από τα ευρωπαϊκά ταμεία και τους φορολογούμενους Έλληνες, δεν κατάφεραν ωστόσο να πλησιάσουν το βασικό στόχο που είναι να εφοδιάσουν τους εκπαιδευτικούς με γνώσεις και ικανότητες, για να ανταποκριθούν στο ρόλο τους σε ένα σύγχρονο σχολείο. Είναι σήμερα κοινός επιστημονικός τόπος ότι προϋπόθεση για τη διδακτική επάρκεια του εκπαιδευτικού δεν είναι μόνον η γνώση του επιστημονικού αντικειμένου αλλά και της διδακτικής του, της προσωπικότητας του, της ψυχοσύνθεσής του. Αν μελετήσει όμως κανείς τα προγράμματα σπουδών των λεγόμενων καθηγητικών σχολών των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας, θα διαπιστώσει την ανεπάρκεια ή και την παντελή έλλειψη αντίστοιχων μαθημάτων και επιμόρφωσης. Είναι συνεπώς αναγκαία μέσα στις διαρκώς εξελισσόμενες εκπαιδευτικές ανάγκες, η ανάληψη της ευθύνης για την παιδαγωγική και διδακτική προετοιμασία των εκπαιδευτικών. Των εκπαιδευτικών που μπαίνουν καθημερινά στις τάξεις, έρχονται καθημερινά σε επαφή με τα παιδιά μας, τα διαπαιδαγωγούν από την παιδική ηλικία και ουσιαστικά διαμορφώνουν ανθρώπινους χαρακτήρες,
Τα παιδιά σήμερα μεγαλώνουν σε ένα δύσκολο οικογενειακό, κοινωνικό και εκπαιδευτικό περιβάλλον. Η απουσία των γονιών από το σπίτι και δη της μητέρας λόγω της εργασίας, η έλλειψη της μεγάλης οικογένειας λόγω οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών, δηλαδή περισσότερα μοναχοπαίδια, η έλλειψη των παππούδων και των γιαγιάδων λόγω αποστάσεων μέσα στις σύγχρονες πόλεις, έχουν αντικατασταθεί από τις πολλές ώρες των παιδιών στο σχολείο από πολύ μικρή ηλικία. Το σχολείο και το έμψυχο προσωπικό του είναι αυτό που διαμορφώνει τα παιδιά μας.
Η εκπαίδευση των εκπαιδευτικών είναι συνεπώς ένα καίριο και επείγον ζήτημα. Δεν νοείται σύγχρονο σχολείο με εκπαιδευτικούς που δεν έχουν διδαχθεί τις διδακτικές των αντικειμένων που καλούνται να διδάξουν. Όσο όμως και αν επείγει, δεν μπορεί το περιεχόμενο και το οργανωτικό πλαίσιο της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών να καθοριστεί εκτός επιστημονικής και εκπαιδευτικής κοινότητας. Επιστημολογικές εξελίξεις καθώς και εμπειρίες άλλων χωρών πρέπει να συνυπολογιστούν προκειμένου να απαντήσουμε σε βασικά ερωτήματα που θέτει σήμερα η θεσμοθέτηση μιας παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας. Η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών δεν μπορεί να γίνεται μόνο ε την τεχνολογία και την πληροφορική. Οι εκπαιδευτικοί που μπαίνουν στα σχολεία πρέπει πρώτα από όλα να είναι άνθρωποι, να έχουν κοινωνική συνείδηση, παιδεία, καλλιέργεια, να μην αντιμετωπίζουν για διαφόρους λόγους ψυχολογικά προβλήματα, να έχουν επιλύσει βασικά ζητήματα διαβίωσης τους, ούτως ώστε να μπορούν με ηρεμία και απερίσπαστα να διαπαιδαγωγήσουν τα παιδιά μας σε ένα ήρεμο και φιλικό σχολικό περιβάλλον.
Η υποβάθμιση της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών δεν επιτρέπεται να γίνεται υπό οικονομικές προϋποθέσεις. Εάν δεν μπορούμε να επενδύσουμε οικονομικά στην χώρα μας μπορούμε να επενδύσουμε στα παιδιά μας. Για να επενδύσουμε στα παιδιά μας πρέπει πρώτα να επενδύσουμε στους δασκάλους τους, αλλιώς θα χάσουμε και τα παιδιά μας.
Από την εφημερίδα "Απογευματινή"