Με τις υπ΄ αριθμόν ΜΕφΑνΚρητ 22/2016, ΑΠ 1843/2014, ΑΠ 1207/2001, κρίθηκε ότι

Με την υπ΄αριθμόν 2402/2016 Απόφαση του Β’ Τμήματος του ΣτΕ γίνεται αποδεκτή η αναδρομική εφαρμογή ηπιότερων φορολογικών διατάξεων - προστίμων σε εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις. Εξαίρεση από τον κανόνα περί μη αναδρομικότητας.

Μετά από μία σειρά αποφάσεων των δικαστηρίων της χώρας και το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών με την απόφασή 334/2016 (που αφορά σε συμβάσεις δανείων σε ελβετικό φράγκο ή με ρήτρα ελβετικού φράγκου) απαγορεύει στην τράπεζα να διατυπώνει, να επικαλείται και να χρησιμοποιεί στις συναλλαγές της με τους καταναλωτές της τον γενικό όρο, σύμφωνα με τον οποίο η αποπληρωμή του δανείου λαμβάνει χώρα με την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος την ημέρα της καταβολής.

Σύμφωνα με την υπ΄ αριθμόν 291/2016 Απόφαση Ασφαλιστικών Μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών είναι καταχρηστική η άσκηση των δικαιωμάτων του δανειστή για είσπραξη εγγυητικής επιστολής, όταν ο τελευταίος ζητεί την πληρωμή αυτής, επικαλούμενος απλώς και μόνον, τον συμβατικό όρο ότι είναι καταβλητέα «σε πρώτη ζήτηση» ή μετά από απλή ειδοποίηση, με σκοπό να αποφύγει την προβολή ενστάσεων, περί του ότι δεν συντρέχει ουσιαστικός λόγος κατάπτωσης αυτής, λόγω ανυπαρξίας των με αυτήν ασφαλιζομένων απαιτήσεων, επιδιώκοντας κατ΄ αυτόν τον τρόπο τον αδικαιολόγητο πλουτισμό του σε βάρος της περιουσίας του οφειλέτη, κατ΄ εντολή και με χρήματα του οποίου εκδόθηκε η εγγυητική επιστολή.