
Η καταχρηστικότητα των γενικών όρων συναλλαγών των τραπεζικών συμβάσεων έχει οδηγήσει σε οικονομικό αδιέξοδο εκατέρωθεν τα συμβαλλόμενα μέρη δανειοδότη, δανειολήπτη και εγγυητή
Σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 6 του Ν2251/1994 «περί προστασίας των καταναλωτών» όπως αυτή ισχύει μετά την αντικατάσταση της με το άρθρο 10 παρ. 24 του Ν.2741/1992 και το εδ. α αυτής μετά την αντικατάσταση του με το άρθρο 2 παρ. 2 του Ν. 3587/2007, που έχει εφαρμογή στην προκειμένη περίπτωση, αφού η καταχτητικότατα ενός ΓΟΣ κρίνεται σύμφωνα με το δίκαιο που γίνεται η χρήση αυτού (ΟλΑΠ 15/2007 ΔΕΕ 2007, 975), οι γενικοί όροι συναλλαγών (ΓΟΣ), που έχουν διατυπωθεί εκ των προτέρων για απροσδιόριστο αριθμό μελλοντικών συμβάσεων, απαγορεύονται και είναι άκυροι αν έχουν ως αποτέλεσμα τη διατάραξη της ισορροπίας των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των συμβαλλομένων μερών σε βάρος του καταναλωτή, όπως είναι και ο πελάτης της τράπεζας, στον οποίο αυτή χωρίς ουσιαστική διαπραγμάτευση, αλλά με βάση προδιατυπωμένους όρους, χορηγεί καταναλωτικά ή στεγαστικά ή άλλης μορφής δάνεια.