Με την υπ’ αριθμόν 1389/2019 Απόφαση του Σ.τ.Ε. κρίθηκε η αναδρομική εφαρμογή της ηπιότερης κύρωσης επί εκκρεμών στα διοικητικά δικαστήρια υποθέσεων.

Οι προϋποθέσεις που θέτουν οι μεταβατικές διατάξεις του Ν.4337/2015 για την αναδρομική εφαρμογή της ηπιότερης κύρωσης επί εκκρεμών σε διοικητικό δικαστήριο υποθέσεων, θίγουν ουσιωδώς τα έννομα συμφέροντα του φορολογούμενου. Και τούτο, ιδίως διότι οι εν λόγω διατάξεις επιβάλλουν στον φορολογούμενο να προβεί σε ανέκκλητη δήλωση ανεπιφύλακτης αποδοχής της καταλογισθείσας σε αυτόν παράβασης και σε δήλωση παραίτησης από το σχετικό δικόγραφο της προσφυγής του, με περαιτέρω συνέπεια την υποχρέωση άμεσης πληρωμής του ποσού του τυχόν μη καταβληθέντος ποσού προστίμου, υπολογιζόμενου με βάση τη νέα, ευμενέστερη γι΄ αυτόν διάταξη. Παράλληλα, η επίμαχη μεταβατική ρύθμιση προσβάλλει αθέμιτα, αφενός το κατοχυρωμένο στο πρωτογενές ενωσιακό δίκαιο δικαίωμα αποτελεσματικής προσφυγής σε δικαστήριο και αφετέρου την ενωσιακή αρχή της αναλογικότητας του περιορισμού των δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται στα άρθρα 7 παρ. 1 και 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, περί μη αποβολής ποινής άνευ νόμου και χρηστής απονομής δικαιοσύνης αντίστοιχα. Συνεπώς, η επίμαχη μεταβατική ρύθμιση της παρ.2 του άρθρου 7 του Ν.4337/2015 δεν τυγχάνει εφαρμογής, ενώ εφαρμόζεται ratione temporis η διάταξη της παρ.7 του άρθρου 3 του Ν. 4337/2015, σύμφωνα με την ενωσιακή αρχή της αναδρομικής εφαρμογής της ελαφρύτερης φορολογικής κύρωσης (και την αντίστοιχη αρχή της ΕΣΔΑ).

Tweet